بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (body mass index bmi) و یافته های اکوکاردیوگرافیک در افراد با اضافه وزن در مقایسه با گروه شاهد

چکیده مقدمه:افزایش غیر طبیعی وزن امروزه به عنوان یک ریسک فاکتور در بروز بسیاری از بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی عروقی ایفای نقش می کند ،نخستین واکنش قلب به بار اضافی تحمیل شده در اثر چاقییا اضافه وزن و افزایش فشار خون است این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین شاخص توده بدنی (,body mass index bmi) و یافته های اکوکاردیوگرافیک در افراد با اضافه وزن در مقایسه با گروه شاهد طراحی شده است. مواد و روش ها:مطالعه حاضر یک مطالعه کوهورت تاریخی (historical cohort) است که بر روی تعداد 60 نفر از بیماران در دو گروه 30 نفری و بر اساس شاخص توده بدنی (طبیعی (bmi= 20-25) و افزایش غیر طبیعی وزن (bmi= 25-30) ) انجام شده است. کلیه داده های زمینه ای، بالینی و یافته های اکوکاردیوگرافی مدنظر این مطالعه برای تمامی نمونه ها ثبت و در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه با وزن طبیعی 82/12 ± 06/41 سال و در گروه با اضافه وزن 61/12 ± 84/46 سال بدست آمد. فشار خون سیستولیک (p:0.003) و ضربان قلب (p:0.028) در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند. کسر جهشی(p:0.036) و قطر پایان سیستولی(p:0.000) و پایان دیاستولی بطن چپ(p:0.000) در دو گروه تفاوت معنی داری داشتند در حالیکه شاخص توده بطن چپ (p:0.005)نیز در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان می داد. نتیجه گیری نهایی: افزایش وزن بیماران با بروز تغییرات آناتومیکال بطن چپ ،می تواند سبب تسریع در بروز نارسایی دیاستولیک بطن چپ شود با توجه به پروگنوز نسبتا ضعیف این گروه از بیماران توصیه می شود تا در بیماران با ریسک فاکتورهای احتمالی نارسایی بطن قلبی نظیر سابقه بیماری دیابت ، فشار خون بالا و نیز سابقه ihd فاکتور اضافه وزن نیز بطور جدی مد نظر قرار گیرد. واژگان کلیدی: شاخص توده بدنی، اکوکاردیوگرافی،شاخص توده بطن چپ، کسر جهشی